ตรุ ๑ หมายถึง [ตฺรุ] น. ที่ขังคน, ตะราง, เรือนจํานักโทษ, คุก.
[ตะรุ] (แบบ) น. ต้นไม้. (ป., ส.).
[ตะรุน, ตะรุนะ] (แบบ) น. เด็กรุ่น. ว. ดรุณ, หนุ่ม, อ่อน, รุ่น, เพศหญิงใช้ว่าตรุณี. (ป., ส.).
[ตะรุน, ตะรุนะ] (แบบ) น. เด็กรุ่น. ว. ดรุณ, หนุ่ม, อ่อน, รุ่น, เพศหญิงใช้ว่าตรุณี. (ป., ส.).
[ตฺรุย] (โบ) น. กรุย เช่น มีตรุยปัก. (สามดวง).
[ตฺรุด] น. เทศกาลเนื่องในการสิ้นปี ตรุษไทยกําหนดตามจันทรคติ ตรงกับวันแรม ๑๕ คํ่า เดือน ๔.
[ตฺรุด] น. เทศกาลเนื่องในการสิ้นปี ตรุษไทยกําหนดตามจันทรคติ ตรงกับวันแรม ๑๕ คํ่า เดือน ๔.
[ตฺรุด-] น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Bougainvillea glabra Choisyในวงศ์ Nyctaginaceae ใบประดับสีม่วงแดง กลีบดอกสีขาวรวมติดกันปลูกเป็นไม้ประดับ.